Seplenienie
Seplenienie, zaraz obok rotacyzmu jest jedną z najczęściej występujących wad wymowy. To zaburzenie przysparza trudności wielu rodzicom maluchów, które mają problem z prawidłową wymową pewnych głosek. Sygmatyzm dzieli się bowiem na wiele typów, w zależności od tego, których dźwięków dotyczy oraz tego, jak są one realizowane.
Najważniejsze kryterium, pozwalające rozpoznać seplenienie jest to, że dochodzi do zniekształcenia jednego lub nawet kilku głosek dentalizowanych.
Są to dźwięki należące do szeregów:
syczącego: s, z, c, dz,
szumiącego: sz, ż, cz, dż,
ciszącego: ś, ź, ć, dź.
W zależności od tego, jak układa się język, rozpoznajemy m.in seplenienie:
międzyzębowe, charakteryzujące się wystawianiem języka między zęby podczas artykulacji, co powoduje deformację dźwięku,
boczne, powstające, gdy powietrze przedostaje się bokiem, zamiast wypływać przez środek jamy ustnej;
przyzębowe, spowodowane tym, że język nieprawidłowo przylega do siekaczy, co powoduje zbyt szeroki przepływ powietrza i zniekształcenie dźwięków;
wargowo-zębowe, które pojawia się, ponieważ powstaje szczelina powietrzna między wargą a zębami.
Zarówno rozpoznanie, jak i terapia seplenienia wymagają indywidualnego podejścia, dostosowanego do potrzeb pacjenta i specyfiki zaburzenia.
